Παλλατίδης, Αναστάσιος

(Mελένικο περ. 1800 – Bιέννη 1848). Μακεδόνας λόγιος, γιατρός και εθνικός ευεργέτης. Η καλή οικονομική κατάσταση της οικογένειας του επέτρεψε στον Π. να ολοκληρώσει τις σπουδές, που άρχισε στη Σχολή Μελενίκου, με συμπληρωματική φοίτηση σε σχολεία του Βουκουρεστίου –όπου είχε δάσκαλο τον Λάμπρο Φωτιάδη– και στο πανεπιστήμιο της Βιέννης. Στις 26 Ιουλίου 1830 ανακηρύχθηκε διδάκτορας της ιατρικής στο βιεννέζικο πανεπιστήμιο και σύντομα κατέλαβε εξέχουσα θέση μεταξύ της κοινωνίας της αψβουργικής πρωτεύουσας (μέλος της αυτοκρατορικής ιατρικής συνδιδακτορίας, προσωπικός γιατρός ανώτατων αξιωματούχων κλπ.). Ο πλούτος, που απέκτησε στη Βιέννη, του έδωσε τη δυνατότητα να βοηθήσει οικονομικά τον Μελένικο, αφήνοντας ένα κληροδότημα για τη Σχολή της πόλης (σήμερα χρησιμοποιείται για τα σχολεία του Σιδηροκάστρου) και ενισχύοντας την προσπάθεια των συμπατριωτών του να ελαφρώσουν τα βάρη της οθωμανικής κυριαρχίας. Ο Π. είναι συγγραφέας σχολικών εγχειριδίων, κυρίως για τη διδασκαλία της λατινικής γλώσσας (λατινική γραμματική, λατινοελληνικό λεξικό κ.ά.). Αλλά το πιο ενδιαφέρον έργο του είναι μια σύντομη εξιστόρηση της εμπορικής και εθνικής δραστηριότητας των Ελλήνων της Βιέννης (Υπόμνημα ιστορικόν περί της αρχής και προόδου... του εν Βιέννη ελληνικού συνοικισμού..., Βιέννη 1845.